“Κατά πόσο πρέπει να υπάρχουν ποδηλατόδρομοι στις πόλεις”

Σήμερα, 02/03/2019, στον 3ο γύροβτου 2ου Πανελλήνιου διαγωνισμού ρητορικής στην Θεσσαλονίκη, στο σχολείο “Απόστολος Παύλος”, με τις ομάδες Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης συζητήθηκε το θέμα, κατά πόσο πρέπει να υπάρχουν ποδηλατόδρομοι στις πόλεις. Έτσι λοιπόν η Κυβέρνηση, “Τεντόριες φωνές” και η Αντιπολίτευση, “Ομαδικότητα μηδέν”, επιχειρηματολόγησαν σ’αυτό το θέμα.

Από την μία πλευρά, η Κυβέρνηση επιχειρηματολόγησε θετικά στο να μην υπάρχουν ποδηλατόδρομοι. Αρχικά, τόνισε πως στις περισσότερες πόλεις δεν παρέχονται τα κατάλληλα κονδύλια, δεν υπάρχουν δηλαδή οι κατάλληλοι πόροι, για να φτιαχτούν οι ποδηλατόδρομοι. Επίσης, δεδομένων των συνθηκών και των χαλεπών καιρών, τη στιγμή που καθημερινά ανακύπτουν όλο και σημαντικότερα θέματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσει η κοινωνια χωρίς καμία υποστήριξη από το κράτος και τους φορείς, είναι, λογικό το θέμα της δημιουργίας ποδηλατοδρόμων να φαντάζει δευτερεύον. Επιπροσθέτως η Κυβέρνηση υποστήριξε πως οι ποδηλατόδρομοι καταλαμβάνουν πολύ χώρο στάθμευσης και αυτό δυσχεραίνει τις συνθήκες για τους υπόλοιπους κατοίκους που κινούνται με αυτοκίνητα καθώς περιορίζει ακόμη περισσότερο τις θέσεις στάθμευσης. Ένα τεέυταίο αλλά καίριο επιχείρημα της παράταξης των κυβερνώντων ήταν πως τελικά τα ποδήλατα λόγο ταχύτητας δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους γρήγορους ρυθμούς της πόλης και επομένως ίσως είναι καλύτερα η χρήση τους να περιοριστεί στην ύπαιθρο και στα χωριά.

Στον αντίποδα αυτής της θέσης έρχεται η επιχειρηματολογία της Αντιπολίτευσης, η οποία φυσικά ως πρώτο επιχείρημα έθεσε την σωματική άσκηση, στην οποία υποβάλλεται ο άνθρωπος με τα ποδήλατα τονίζοντας ιδιαιτέρως την αναγκαιότητα της στην σύγχρονη ζωή. Στην συνέχεια αναφέρθηκαν στην πλήξη και στο άγχος που καταβάλλει τον σύγχρονο άνθρωπο προτείνοντας ως λύση σε αυτό την βόλτα με ποδήλατο, με το οποίο μπορεί ο άνθρωπος να ακολουθεί όμορφες διαδρομές που θα τον απομακρύνουν από υην ρουτίνα της πόλης. Φυνύσικά, σ’αυτήν την δύσκολη οικονομικά  εποχή δεν θα μπορούσαν να μην αναφερθούν και στο ανέξοδο μέσο μεταφοράς που είναι το ποδήλατο σε σχέση με το κόστος της βενζίνης που χρειάζονται τα υπόλοιπα μέσα. Περισσότερη χρήση του ποδηλάτου σημαίνει φυσικά λιγότερη ρύπανση του φυσικού περιβάλλοντος και λιγότερη ηχορύπανση. Η παράταξη της Αντικυβέρνησης υποστήριξε ακόμη πως η δημιουργία των ποδηλατοδρόμων θα αποτελέσει και ένα κίνητρο για τους νέους να μαθαίνουν απο πολύ νωρίςτον κώδικα οδικής κυκλοφορίας και να προτιμούν τα ποδήλατα παρά τα αυτοκίνητα που είναι και πιο επικίνδυνα για εκείνα.

Καταληκτικά θα λέγαμε πως και οι δυο ομάδες διασταύρωσαν τα ξίφη τους, επιχειρηματολόγησαν και αντέκρουσαν τις απόψεις τους με έξυπνο τρόπο και κέρδισαν σίγουρα τις εντυπώσεις.

Ιωάννα Μπασσάρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *